Physics 1.8

Natuurkunde (uit het Oudgrieks: φυσική (ἐπιστήμη) phusikḗ (epistḗmē) "kennis van de natuur", van φύσις phúsis "natuur") is de natuurwetenschap die de studie van materie en de beweging ervan door tijd en ruimte omvat, samen met verwante concepten zoals als energie en kracht. Meer in het algemeen is het de algemene analyse van de natuur, uitgevoerd om te begrijpen hoe het universum zich gedraagt.

Natuurkunde is een van de oudste academische disciplines, misschien wel de oudste door de opname van astronomie. In de afgelopen twee millennia was natuurkunde een onderdeel van de natuurfilosofie, samen met de chemie, bepaalde takken van de wiskunde en de biologie, maar tijdens de wetenschappelijke revolutie in de 17e eeuw kwamen de natuurwetenschappen naar voren als unieke onderzoeksprogramma's op zich. De natuurkunde kruist met veel interdisciplinaire onderzoeksgebieden, zoals biofysica en kwantumchemie, en de grenzen van de fysica zijn niet strikt gedefinieerd. Nieuwe ideeën in de natuurkunde verklaren vaak de fundamentele mechanismen van andere wetenschappen terwijl ze nieuwe wegen openen voor onderzoek op gebieden zoals wiskunde en filosofie.

De natuurkunde levert ook belangrijke bijdragen door vooruitgang in nieuwe technologieën die voortkomen uit theoretische doorbraken. Bijvoorbeeld, voorschotten in het begrip van elektromagnetisme of nucleaire fysica leidden direct tot de ontwikkeling van nieuwe producten die de moderne maatschappij drastisch hebben veranderd, zoals televisie, computers, huishoudelijke apparaten en kernwapens; vooruitgang in de thermodynamica leidde tot de ontwikkeling van industrialisatie; en vooruitgang in mechanica inspireerde de ontwikkeling van calculus.